.

Co powinniśmy wiedzieć o bankach?

Bank – osoba prawna wykonująca na podstawie odpowiednich zezwoleń działalność gospodarczą, polegającą na przyjmowaniu depozytów, udzielaniu kredytów oraz wykonywaniu innych czynności określonych przepisami prawa (w Polsce ustawy Prawo bankowe) i wymienionych w statucie banku.

Bank jest instytucją pośredniczącą, umożliwiającą wykorzystanie środków pieniężnych klientów, którzy mają nadwyżki kapitałowe przez klientów, którzy mają niedostatek środków kapitałowych. Ze względu na rodzaj świadczonych usług oraz dysponowanie środkami powierzonymi przez klientów (najczęściej w postaci depozytów), banki zaliczane są do tak zwanych instytucji zaufania publicznego[.
Banki razem z bankiem centralnym tworzą dwuszczeblowy system bankowy. Bank centralny pełni trzy istotne funkcje w systemie bankowym – realizuje funkcje banku państwa, banku emisyjnego oraz banku banków. Nie świadczy natomiast usług finansowych dla osób prywatnych.
Jedną z cech odróżniających sektor bankowy od innych elementów systemu finansowego jest system gwarancji depozytów. Celem działalności gwarancyjnej jest zapewnienie deponentom wypłaty, do wysokości określonej przepisami prawa, środków gwarantowanych w razie ich niedostępności (np. w sytuacji upadłości banku). W Polsce instytucją gwarantującą depozyty zgromadzone w polskich bankach jest Bankowy Fundusz Gwarancyjny.
W większości krajów funkcjonuje tzw. system rezerw cząstkowych, w którym banki posiadają zwykle w swych zasobach tylko niewielką rezerwę funduszy zdeponowanych przez klientów, a pozostałą część wykorzystują do udzielania kredytów (mówi się często o tym, że dzięki rezerwom cząstkowym banki komercyjne kreują pieniądz). Na ogół minimalna wielkość rezerw jest regulowana prawnie
Historia
Bankowość w nowoczesnym sensie zaczęła rozwijać się od XIV wieku, na początku renesansu, głównie w bogatych miastach we Włoszech. Pod wieloma względami była to kontynuacja idei i koncepcji kredytów i pożyczek mających swe korzenie w starożytnym świecie (zwłaszcza w Babilonii). Najstarszym obecnie istniejącym bankiem jest powstały w 1472 roku Monte dei Paschi di Siena.
Nazwa „bank” pochodzi od francuskiego słowa banque oraz od włoskiego słowa banco, oznaczających ławę (stół) lub kontuar, przy której pracowali włoscy handlarze (zwłaszcza złotnicy) zajmujący się przekazywaniem monet kruszcowych od jednych klientów do drugich.
Na gruncie obowiązujących przepisów używanie nazwy „bank” (oraz „kasa”) jest zastrzeżone. W art. 2 Prawa bankowego dopuszczono używanie tych określeń w nazwie tylko przez podmioty, spełniające kryteria zdefiniowane w ustawie. Z kolei w art. 3 określono dwa przypadki, w których podmiot niemający statusu banku w rozumieniu Prawa bankowego, może legalnie posługiwać się oznaczeniem „bank” lub „kasa”. Po pierwsze mogą tak robić podmioty, z których działalności jednoznacznie wynika, że nie wykonują czynności bankowych. Drugi wyjątek odnosi się do działalności lub reklamy podmiotów, które na podstawie odrębnej ustawy gromadzą oszczędności lub udzielają pożyczek pieniężnych osobom fizycznym zrzeszonym w tym podmiocie. Ten ostatni odnosi się w szczególności do działalności spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych

• « poprz.