.

Zasady działania bankowości islamskiej - ciekawostka

Kluczową cechą bankowości islamskiej jest więc rezygnacja z oprocentowania oraz odsetek. Źródłem zysku w takim modelu bankowości nie są odsetki ani kreacja długu kredytowego, ale produkcja dóbr i udział w zyskach z ich sprzedaży. Instytucje finansowe przekazują środki na rozwój sektora produkcji oraz usług. Tym samym pieniądze inwestowane są bezpośrednio w gospodarkę realną i w założeniu nie dochodzi do „sztucznej” kreacji pieniądza oraz do działań spekulacyjnych. Służą temu odpowiednio skonstruowane produkty bankowe, których główną cechą jest brak oprocentowania oraz odsetek.

Inwestowanie bezpośrednio w sferę realną gospodarki związane jest z ważną regułą, która towarzyszy inwestycjom w świecie islamu, tj. kierowaniem się interesem i wsparcie wspólnoty. Oznacza to, że nie jest możliwe np. finansowe wspomaganie produkcji pornografii, gdyż zdaniem muzułmanów przedsięwzięcie to niszczy więzi rodzinne, społeczne, międzyludzkie.
Inną istotną cechą towarzyszącą bankowości bezodsetkowej jest solidarne dzielenie ryzyka kredytowego. Ma to swoje odzwierciedlenie w proporcjonalnym podziale pomiędzy bank i klienta przyszłych zysków lub strat z zainwestowanych środków.
Bank działający w oparciu o model bankowości islamskiej nie pomnaża pieniędzy na zasadzie kreacji długów, ale operuje rzeczywistym kapitałem pochodzącym z depozytów. Deponent ponosi zatem rzeczywiste ryzyko, które daje mu prawo do udziału w realnie osiągniętym zysku. Wielkość zysku nie jest wcześniej znana, nie wynika bowiem z ustalonego wcześniej procentu tylko z zysku wypracowanego w procesie gospodarowania. Zgodnie z bankowością islamską bank i klient działają razem, dzieląc między siebie zarówno zysk oraz ryzyko straty, jak i samą stratę.
Waga jest przywiązywana do równości stron i respektowania umów, również tych zawartych ustnie. Umowy nie powinny wprowadzać klienta w błąd, tzn. powinny być zrozumiałe dla każdej ze stron.
Historia bankowości islamskiej
Pierwszy islamski bank powstał w Egipcie w 1963 roku i funkcjonuje do dziś. Spełnia raczej rolę społeczną niż bankową. Jego działalność została ograniczona do trzech podstawowych funkcji:
• kupna i sprzedaży towarów po cenach niższych od cen rynkowych,
• oferowania usług społecznych: pożyczki tzw. dobroczynne (nieoprocentowane) na cele alimentacyjne, wypłacanie zasiłków dla osób w wieku emerytalnym niemających emerytur oraz dla inwalidów niemających rent,
• uzyskiwania dobrowolnych datków (jałmużny) przeznaczonych na pomoc potrzebującym.

• « poprz.
• nast. »